Δευτέρα 16 Ιουνίου 2014

Η Αφροδίτη Βακάλη μιλάει για το βιβλίο της «Και γύρω τους η θάλασσα»

by on December 13, 2013

στην ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΠΟΥΛΟΠΟΥΛΟΥ
Η θάλασσα απέραντη και απρόβλεπτη σαν τη ζωή. Η εκπαιδευτικός Αφροδίτη Βακάλη,  ζει και εργάζεται στη Μύκονο. Δεν μπορεί λοιπόν, παρά να έπαιξε ρόλο η ζωή στο νησί, στο να γεννηθεί το βιβλίο της με τίτλο «Και γύρω τους η θάλασσα».
«Το νησί της Μυκόνου, όχι απλά έπαιξε ρόλο στο να γεννηθεί το βιβλίο αυτό, αλλά ουσιαστικά υπήρξε και η πηγή της έμπνευσής μου. Ο διορισμός μου στο τοπικό Γυμνάσιο το 1997, υπήρξε καταλυτικός στη ζωή μου. Γέννημα θρέμμα της πρωτεύουσας, δεν είχα ιδέα τι να περιμένω και η αλήθεια είναι, ότι η αλλαγή αυτή με επηρέασε βαθιά. Οι ντόπιοι άνοιξαν τα σπίτια τους και με έβαλαν μέσα, με κεράσανε ούζα και τσίπουρα στο γιαλό, με καλέσανε στα γλέντια, στα πανηγύρια και στα χοιροσφάγια τους. Βρέθηκα σ’ έναν καινούργιο κόσμο, γεμάτο χρώματα, γεύσεις, μουσικές. Και πάνω απ’ όλα με κείνη την ξελογιάστρα θάλασσα ολόγυρά μου. Όπου και να κοιτούσα, εκείνη. Πώς μπορούσα να γλιτώσω, με μάγεψε. Βρήκα τον εαυτό μου και κάθισα να γράψω. Μέσα σ’ αυτές στις καινούργιες εμπειρίες βούτηξα την πένα μου, κι έκανα όλα όσα ένιωθα, λέξεις. Και πάνω σ’ αυτόν τον έτοιμο κι υπέροχο καμβά, έφτιαξα τούτη την ιστορία. Ένα ταξίδι στο Αιγαίο, μια ματιά στο χθες, μια ιστορία τρυφερή σαν το χάδι της θάλασσας και συνάμα σκληρή, σαν τα τραχιά τα βράχια. Με τον ήλιο να λάμπει και να τυφλώνει, με το λευκό να υπόσχεται και με το βοριά να ξεκαθαρίζει, τελικά, τη σκέψη και την κρίση των ανθρώπων».
Θα μας γνωρίσετε τους ήρωες σας;
Σε αυτό το μυθιστόρημα, πρωταγωνιστικό ρόλο παίζουν ο καπετάνιος Παναγής Καρατζάς, η γυναίκα του Φρασκούλα και η κόρη της η Αννεζώ, την οποία ο Καρατζάς μεγάλωσε σαν δικό του παιδί. Καθώς φυσικά και ο φίλος του καπετάνιου, ο Κωνσταντής, με τον οποίον παντρεύουν την κοπέλα δια της βίας. Παράλληλα, ξετυλίγεται και η ιστορία της ψυχοκόρης τους Μαρίας, μιας κοπέλας ατίθασης κι αδέσμευτης, με την ευρύτερη έννοια της λέξης, που αδυνατώντας να χωρέσει μέσα στα «πρέπει» της μικρής, κλειστής κοινωνίας συνάπτει ερωτική σχέση με τον παντρεμένο Νικόλα και στη συνέχεια, ερωτεύεται παθιασμένα το νεοφερμένο γιατρό Βαρανάκη. Δε θα ήθελα να μιλήσω περισσότερο για τους χαρακτήρες, διότι πιστεύω ότι ο αναγνώστης πρέπει ανεπηρέαστος από τη δική μου κριτική, να απολαύσει την ιστορία και να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα.
Η πλοκή σας, είναι αποτέλεσμα φαντασίας, ή γεγονότων που συνέβησαν στο περιβάλλον σας;Η πλοκή είναι εξ’ ολοκλήρου μυθοπλασία, γέννημα της φαντασίας μου και δεν αναφέρομαι σε αληθινά γεγονότα και προσωπικές εμπειρίες δικές μου ή κάποιου άλλου από το περιβάλλον μου.
Είναι μια μορφή βίας τα όσα διαδραματίζονται μέσα σε αυτή την οικογένεια;
Θεωρώ ότι όλα όσα συμβαίνουν στην οικογένεια αυτή, είναι απόρροια αγάπης και όχι βίας. Ακόμη και ο Καρατζάς, όταν συνειδητοποιεί τα αισθήματά του για την κοπέλα, τρομάζει και επιδιώκει να την απομακρύνει από κοντά του προκειμένου να προστατεύσει τόσο τον εαυτό του όσο και την ίδια. Αποφεύγει έτσι, οποιαδήποτε δική του παρεκτροπή, ενώ συγχρόνως της δίνει την ευκαιρία να ευτυχήσει δίπλα σε έναν έντιμο και αξιοπρεπή άντρα. Στην αρχή του έργου, οι πρωταγωνιστές είναι μπλοκαρισμένοι από τα προσωπικά τους τραύματα και τις ανασφάλειες, και δεν αντιλαμβάνονται τα αισθήματα που τρέφει ο ένας για τον άλλο, με αποτέλεσμα να βρίσκονται σε πλήρη σύγχυση. Όταν όμως βρεθούν αντιμέτωποι με ακραίες καταστάσεις, όλα ξεκαθαρίζουν μέσα τους, συνειδητοποιούν την αγάπη που νιώθουν και τότε, καταφέρνουν επιτέλους να ισορροπήσουν. Επομένως, η αγάπη είναι αυτή που τους χωρίζει αλλά κι αυτή που τους ενώνει. Βέβαια, αυτή είναι απλά η δική μου άποψη, καθώς δεν πιστεύω ότι υπάρχει σωστό και λάθος. Ο καθένας είναι ελεύθερος να κοιτάξει τα συμβάντα από τη δική του οπτική γωνία, ερμηνεύοντάς τα όπως κρίνει και βγάζοντας τα προσωπικά του συμπεράσματα.
Τελικά, τι ρόλο παίζει η θάλασσα στη ζωή των Ελλήνων;Δεν μπορώ να ξέρω για όλους τους Έλληνες, θεωρώ όμως ότι για τους νησιώτες και για όλους όσοι κατοικούν στα παράλια της χώρας μας, η θάλασσα παίζει τεράστιο ρόλο τόσο στην καθημερινότητά τους όσο και στη διαμόρφωση του χαρακτήρα τους. Και διαφοροποιώ τις δικές μας θάλασσες, τα πελάγη μας από τους ωκεανούς που «βρέχουν» άλλα κράτη. Όλες οι χώρες του ευρωπαϊκού νότου, που έχουν την τύχη ν’ αγκαλιάζονται απ’ τη Μεσόγειο, παρουσιάζουν ομοιότητες στην ψυχοσύνθεσή τους, την ιδιοσυγκρασία τους και στους πολιτισμούς που έχουν αναπτύξει. Το γαλάζιο εκείνο εύρος που απλώνεται παρήγορο και συνάμα ατέλειωτο μπροστά τους, ελευθερώνει τη σκέψη, ταξιδεύει το νου και τους προσφέρει την αίσθηση ότι είναι αναπόσπαστο κομμάτι ενός σύμπαντος ευμετάβλητου, μεγαλειώδους και συνεχώς ανανεώσιμου. Αυτές, λοιπόν, οι προσλαμβάνουσες, αναπόφευκτα επηρεάζουν τα άτομα που κατοικούν εδώ, την ψυχολογία, την κουλτούρα και τη σκέψη τους.
Μπαίνουν όρια στα αισθήματα;Πιστεύω πως όχι και συγχρόνως αυτό μου φαίνεται πολύ γοητευτικό και βαθιά ανθρώπινο. Όλοι είμαστε ικανοί να νιώσουμε τα πάντα, ακόμη κι αυτά που δε φανταζόμασταν ποτέ ότι θα νιώθαμε. Οι καταστάσεις, η ζωή αλλά και εμείς οι ίδιοι επιτρέπουμε στον εαυτό μας να οδηγηθεί και συχνά να περπατήσει σε μονοπάτια άγνωστα και ενίοτε σκοτεινά. Αυτό μας κάνει απίστευτα τρωτούς και δείχνει το ευάλωτο της φύσης μας. Παράλληλα όμως, πιστεύω ότι οι πράξεις μας και ο τρόπος που ελέγχουμε και διαχειριζόμαστε αυτά μας τα αισθήματα, μας χαρακτηρίζει και μας καθορίζει σαν άτομα. Είναι το μόνο για το οποίο θα πρέπει να είμαστε υπόλογοι ενώ ταυτόχρονα η ικανότητα μας αυτή να τιθασεύουμε και να χαλιναγωγούμε τα αισθήματά μας, αποδεικνύει και το μεγαλειώδες της ανθρώπινης φύσης μας.
Ποιος θα θέλατε να είναι ο αναγνώστης σας; Πώς θα τον σκιαγραφούσατε;
Δε θα ήθελα να σκιαγραφήσω τον αναγνώστη μου, υπό το πρίσμα ότι δεν απευθύνομαι σε κάποιο συγκεκριμένο κοινό. Έχω γράψει ένα μυθιστόρημα, μια μυθοπλασία και ο καθένας που επιθυμεί τη συγκεκριμένη στιγμή να διαβάσει ένα τέτοιο βιβλίο, ελπίζω να απολαύσει και να ταξιδέψει με το έργο μου.
Ως εκπαιδευτικός, διδάσκετε. Ως συγγραφέας περνάτε κάποιο δίδαγμα μέσα από το βιβλίο σας;
Ως εκπαιδευτικός διδάσκω και στις τρεις τάξεις του Γυμνασίου κι εκεί σταματά η επιθυμία μου για διδαχή. Ως συγγραφέας περιγράφω κι αναλύω χαρακτήρες και καταστάσεις στις οποίες οδηγούνται οι ήρωες μου, λόγω των επιλογών τους και της ιδιοσυγκρασίας τους. Ο αναγνώστης μπορεί να ταυτιστεί με τα πρόσωπα, να κρίνει και να κατακρίνει τη συμπεριφορά τους. Δεν πιστεύω ότι ανήκει σε μένα ο ρόλος να περάσω κάποιο δίδαγμα μέσα απ’ το κείμενό μου. Ο καθένας μπορεί κάλλιστα να κρατήσει ή να απορρίψει ό,τι θέλει από αυτά τα οποία διαβάζει κι από αυτά που συμπεραίνει παρακολουθώντας την εξέλιξη των χαρακτήρων του βιβλίου.
ΠΗΓΗ: http://artpress.sundaybloody.com/?it_books=%CE%B7-%CE%B1%CF%86%CF%81%CE%BF%CE%B4%CE%AF%CF%84%CE%B7-%CE%B2%CE%B1%CE%BA%CE%AC%CE%BB%CE%B7-%CE%BC%CE%B9%CE%BB%CE%AC%CE%B5%CE%B9-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%BF-%CE%B2%CE%B9%CE%B2%CE%BB%CE%AF%CE%BF

1 σχόλιο: