Συνέντευξη στη Μαρία Ζαβιανέλη
"Στις δύσκολες οικονομικά εποχές που ζούμε, ο αναγνώστης αναγκάζεται να κινηθεί πολύ επιλεκτικά διότι δεν έχει τη δυνατότητα να ‘πειραματιστεί’ και προτιμά τους γνωστούς κι αγαπημένους του συγγραφείς. Πολλές φορές δε, και οι ίδιοι οι συγγραφείς, ειδικά αν τα βιβλία είναι ο βασικός οικονομικός τους πόρος, πιέζονται να γράψουν, επαναλαμβάνονται, και δεν καταφέρνουν να σταθούν πάντα στο επίπεδο που απαιτεί το κοινό τους. Δυστυχώς, αυτό είναι μια πραγματικότητα και ο πιο μεγάλος χαμένος είναι η λογοτεχνία" τονίζει στο cretalive η συγγραφέας Αφροδίτη Βακάλη του πολύ επιτυχημένου ‘219 ημέρες βροχής’.
Η Αφροδίτη Βακάλη γεννήθηκε στην Αθήνα το 1965 και είναι εκπαιδευτικός. Σπούδασε Αγγλική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και αρχικά εργάστηκε διδάσκοντας αγγλικά σε φροντιστήρια. Το 1997 διορίστηκε στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, όπου υπηρετεί μέχρι σήμερα, ζώντας μόνιμα στη Μύκονο.
Από τις Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ κυκλοφορεί, επίσης, το μυθιστόρημά της ΚΑΙ ΓΥΡΩ ΤΟΥΣ Η ΘΑΛΑΣΣΑ.
"Στις δύσκολες οικονομικά εποχές που ζούμε, ο αναγνώστης αναγκάζεται να κινηθεί πολύ επιλεκτικά διότι δεν έχει τη δυνατότητα να ‘πειραματιστεί’ και προτιμά τους γνωστούς κι αγαπημένους του συγγραφείς. Πολλές φορές δε, και οι ίδιοι οι συγγραφείς, ειδικά αν τα βιβλία είναι ο βασικός οικονομικός τους πόρος, πιέζονται να γράψουν, επαναλαμβάνονται, και δεν καταφέρνουν να σταθούν πάντα στο επίπεδο που απαιτεί το κοινό τους. Δυστυχώς, αυτό είναι μια πραγματικότητα και ο πιο μεγάλος χαμένος είναι η λογοτεχνία" τονίζει στο cretalive η συγγραφέας Αφροδίτη Βακάλη του πολύ επιτυχημένου ‘219 ημέρες βροχής’.
Η Αφροδίτη Βακάλη γεννήθηκε στην Αθήνα το 1965 και είναι εκπαιδευτικός. Σπούδασε Αγγλική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και αρχικά εργάστηκε διδάσκοντας αγγλικά σε φροντιστήρια. Το 1997 διορίστηκε στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, όπου υπηρετεί μέχρι σήμερα, ζώντας μόνιμα στη Μύκονο.
Από τις Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ κυκλοφορεί, επίσης, το μυθιστόρημά της ΚΑΙ ΓΥΡΩ ΤΟΥΣ Η ΘΑΛΑΣΣΑ.
Η συνέντευξη έχει ως εξής:
-Θα ήθελα δυο λόγια για το βιβλίο σας που είναι αστυνομικό και πόσο εύκολο ήταν για σας να ''μπείτε ''στο μυαλό ενός διεστραμμένου δολοφόνου;
Το βιβλίο αυτό είναι ένα κοινωνικό-αστυνομικό μυθιστόρημα. Η ιστορία με τους φόνους που συμβαίνουν στην μικρή αυτή πόλη, μου έδωσε μια εξαιρετική αφορμή για να ασχοληθώ με τους χαρακτήρες του έργου, την επίδραση που έχουν τόσο οι φόνοι όσο και η βροχή στη ζωή τους, να περιγράψω τις ακραίες καταστάσεις με τις οποίες έρχονται αντιμέτωποι καθώς και τις επιλογές που αναγκάζονται να κάνουν. Και μέσα απ’ όλα αυτά να περιγράψω τη μικρή κοινωνία και στις ρευστές ισορροπίες της. Μια κοινωνία κλειστή που ζει μέσα στο ψέμα και στις αυταπάτες της και που όλα καταρρέουν όταν οι ήρωες έρχονται αντιμέτωποι με τις αλήθειες τους.
Ο δολοφόνος ήταν για μένα ο πιο δύσκολος ίσως χαρακτήρας για να περιγράψω. Συνάμα όμως και ο πιο προκλητικός, καθώς έπρεπε να βγω τελείως από τον εαυτό μου και να μιλήσω σε πρώτο πρόσωπο από την πλευρά ενός διαταραγμένου ατόμου.
- Πιστεύετε ότι αν γινότανε να το δούμε στη τηλεόραση θα είχε καλή τηλεθέαση ;
Το ‘219 ημέρες βροχής’ είναι ένα μυθιστόρημα με πολλά πρόσωπα, γρήγορη εξέλιξη στην πλοκή του, ανατροπές και έντονες εικόνες, σχεδόν κινηματογραφικές. Θεωρώ, λοιπόν, ότι διαθέτει τα στοιχεία εκείνα που απαιτούνται για να τραβήξει το ενδιαφέρον του θεατή σε περίπτωση που γινόταν σήριαλ στην τηλεόραση ή ταινία. Φυσικά, δεν είμαι και η πλέον αρμόδια για να το κρίνω αυτό, κι ελπίζω οι ειδικοί να συμφωνούν με την άποψή μου. Μπορώ όμως να πω με βεβαιότητα ότι θα μου έδινε μεγάλη χαρά να δω τους ήρωες του βιβλίου μου ‘ζωντανούς’ είτε στη μικρή είτε στη μεγάλη στην οθόνη.
- Εσείς πως επιλέγετε ένα βιβλίο; Τι σας επηρεάζει ο τίτλος, η διαφήμιση, το θέμα;
Με επηρεάζει κυρίως το θέμα αλλά και ο συγγραφέας. Η διαφήμιση με αφήνει αδιάφορη και ο τίτλος πολλές φορές με παρακινεί να σηκώσω ένα βιβλίο από το ράφι και να διαβάσω το οπισθόφυλλο του. Αν κι αυτό το βρω δελεαστικό, θα προβώ στην αγορά του συγκεκριμένου βιβλίου. Πιστεύω όμως ότι κάπως έτσι λειτουργούν οι περισσότεροι αναγνώστες.
-Τι μπορεί να φέρει την αποτυχία σ’ ένα βιβλίο; Μήπως η προχειρότητα ;
Εξαρτάται. Αν μιλάμε για εμπορική αποτυχία, και υποθέτω σε αυτήν αναφέρεστε, τότε εκτός από την προχειρότητα η οποία σαφώς μειώνει την ποιότητα ενός βιβλίου, πιστεύω ότι παίζουν ρόλο και άλλοι παράγοντες, όπως η ‘εμπορικότητα’ του θέματος το οποίο πραγματεύεται. Υπάρχουν εξαιρετικά βιβλία των οποίων οι πωλήσεις δεν συμβαδίζουν με το λογοτεχνική τους αξία καθώς δεν ‘ενδιαφέρουν’ το ευρύ αναγνωστικό κοινό και κατ’ επέκταση δεν βρίσκουν την ανταπόκριση που τους αξίζει. Παράλληλα, στις δύσκολες οικονομικά εποχές που ζούμε, ο αναγνώστης αναγκάζεται να κινηθεί πολύ επιλεκτικά διότι δεν έχει τη δυνατότητα να ‘πειραματιστεί’ και προτιμά τους γνωστούς κι αγαπημένους του συγγραφείς. Πολλές φορές δε, και οι ίδιοι οι συγγραφείς, ειδικά αν τα βιβλία είναι ο βασικός οικονομικός τους πόρος, πιέζονται να γράψουν, επαναλαμβάνονται, και δεν καταφέρνουν να σταθούν πάντα στο επίπεδο που απαιτεί το κοινό τους. Δυστυχώς, αυτό είναι μια πραγματικότητα και ο πιο μεγάλος χαμένος είναι η λογοτεχνία.
- Αγαπάτε τους συμβολισμούς στην γραφή σας ''θάλασσα'', '' νερό'';
Ναι, μ’ αρέσουν οι συμβολισμοί διότι επιτρέπουν στον αναγνώστη να ακολουθήσει το δικό του μονοπάτι σκέψης και να δώσει μια άλλη πιθανόν ερμηνεία από τη δική μου· κι αυτό μου φαίνεται ενδιαφέρον. Επιπλέον, το νερό το θεωρώ ένα πολύ ξεχωριστό στοιχείο. Απόλυτα απαραίτητο για την επιβίωσή μας, οικείο μα και απατηλό συνάμα. Ρευστό όπως και ο χρόνος, ελίσσεται, εισχωρεί παντού. Έχει την ικανότητα να αναζωογονεί, να εξαγνίζει μα και να διαβρώνει, να σαρώνει, να πνίγει. Αυτές οι ισχυρές και αντιφατικές δυνάμεις του με γοητεύουν κι αποτέλεσαν ένα πρόσφορο έδαφος πάνω στον οποίο έστησα τις ιστορίες των βιβλίων μου.
- Υπάρχει κάποιο λογοτεχνικό βιβλίο που σας έχει συναρπάσει; Ή μήπως είναι πολλά;
Η αλήθεια είναι ότι πολλά βιβλία με έχουν συναρπάσει, υπάρχουν άλλωστε τόσοι σπουδαίοι συγγραφείς, έλληνες και ξένοι, που θα ήταν αδύνατο να μη συμβεί κάτι τέτοιο σε όποιον αγαπά τη λογοτεχνία και διαβάζει με πάθος. Συγχρόνως όμως, μου είναι δύσκολο έως αδύνατο να ξεχωρίσω και να αναφερθώ σε ένα μονάχα!
-Το να γράφετε αποτελεί πλέον μια προσωπική σας ανάγκη κι έναν τρόπο έκφρασης των σκέψεών μου και των συναισθημάτων σας ;
Ασφαλώς! Η συγγραφή ήταν πάντα ένα μεράκι και μια ανάγκη που σιγόβραζε μέσα μου και τώρα πια που τόλμησα να ασχοληθώ συστηματικά, δεν υπάρχει επιστροφή! Είναι απόλυτα λυτρωτικό να μπορώ να χάνομαι μέσα στις ιστορίες που γράφω, να φτιάχνω ήρωες και να τους παρακολουθώ να εξελίσσονται ενώ παράλληλα μου δίνεται η δυνατότητα να εκφράζω τις σκέψεις, τους προβληματισμούς και τα συναισθήματά μου μέσω αυτών.
- Κάθε γραφή είναι αυτοβιογραφική ...Μπόρχες. Συμφωνείτε με αυτό;Φυσικά και θα συμφωνήσω υπό την έννοια ότι μέσα στο έργο κάθε συγγραφέα βρίσκεται πάντα ο ίδιος. Η ψυχή, η σκέψη και τα συναισθήματα του. Δεν νομίζω ότι είναι δυνατόν κάποιος να αποκοπεί από τον εαυτό του για να γράψει μια ιστορία. Όσο κι αν διαφέρει από τους ήρωές του, η φωνή τους δεν παύει να είναι πάντα η φωνή του δημιουργού. Μέσα απ’ αυτούς ξετυλίγονται οι σκέψεις, τα ‘πιστεύω’ και οι προβληματισμοί του, όλα όσα κατά καιρούς τον απασχολούν έντονα. Όλα εκείνα στα οποία θέλει να αναφερθεί. Μπορεί να περιγράφει ‘ξένες’ ζωές, πίσω όμως από κάθε λέξη κρύβεται πάντα και αναπόφευκτα, ο συγγραφέας.
- Γράφει ο Ελύτης για την λογοτεχνία ''Η λογοτεχνία έγινε για να διορθώνει τα λάθη του θεού ή εάν όχι να δείχνει πόσο λανθασμένα συλλάβαμε την δωρεά του...''
Δύσκολα θα μπορούσε κάποιος να διαφωνήσει με τον Ελύτη, ένα τόσο σπουδαίο πνεύμα και σίγουρα όχι εγώ. Οι σκέψεις που μου δημιουργεί η συγκεκριμένη ρήση είναι ότι η λογοτεχνία, ένα από τα πολλά δώρα του θεού προς τον άνθρωπο, δίνει τη δυνατότητα τόσο στον συγγραφέα όσο και στον αναγνώστη να σκεφτεί, να προβληματιστεί και να συνειδητοποιήσει πόσο λάθος εκλαμβάνουμε τα περισσότερα πράγματα στη ζωή, να αναλογιστούμε τις πράξεις και τη στάση μας κι αν είμαστε τυχεροί να βελτιωθούμε όπου και όσο μπορεί ο καθένας από μας.
-Έχετε κάποιους καινούργιους ήρωες έτοιμους για το καινούργιο σας βιβλίο ή ακόμα τριγυρνούν στο μυαλό σας οι ήρωες της «βροχής»;
Για να είμαι ειλικρινής, ακόμη τριγυρνούν στο μυαλό μου οι ήρωες της «βροχής». Μου είναι αρκετά δύσκολο να τους αποχωριστώ διότι έχω ζήσει πολύ καιρό μαζί τους, τους έχω αγαπήσει, συμπονέσει και γνωρίσει σε βάθος.
Παράλληλα όμως, έχουν αρχίσει να με ‘επισκέπτονται’ και καινούργια πρόσωπα, απαιτώντας επιτακτικά να ασχοληθώ μαζί τους! Και τον τελευταίο καιρό νιώθω όλο και πιο έντονα ότι πρέπει σιγά-σιγά να τους αφιερώσω την αμέριστη προσοχή μου.
ΠΗΓΗ: http://www.cretalive.gr/culture/view/megalos-chamenos-h-logotechnia/210277
-Θα ήθελα δυο λόγια για το βιβλίο σας που είναι αστυνομικό και πόσο εύκολο ήταν για σας να ''μπείτε ''στο μυαλό ενός διεστραμμένου δολοφόνου;
Το βιβλίο αυτό είναι ένα κοινωνικό-αστυνομικό μυθιστόρημα. Η ιστορία με τους φόνους που συμβαίνουν στην μικρή αυτή πόλη, μου έδωσε μια εξαιρετική αφορμή για να ασχοληθώ με τους χαρακτήρες του έργου, την επίδραση που έχουν τόσο οι φόνοι όσο και η βροχή στη ζωή τους, να περιγράψω τις ακραίες καταστάσεις με τις οποίες έρχονται αντιμέτωποι καθώς και τις επιλογές που αναγκάζονται να κάνουν. Και μέσα απ’ όλα αυτά να περιγράψω τη μικρή κοινωνία και στις ρευστές ισορροπίες της. Μια κοινωνία κλειστή που ζει μέσα στο ψέμα και στις αυταπάτες της και που όλα καταρρέουν όταν οι ήρωες έρχονται αντιμέτωποι με τις αλήθειες τους.
Ο δολοφόνος ήταν για μένα ο πιο δύσκολος ίσως χαρακτήρας για να περιγράψω. Συνάμα όμως και ο πιο προκλητικός, καθώς έπρεπε να βγω τελείως από τον εαυτό μου και να μιλήσω σε πρώτο πρόσωπο από την πλευρά ενός διαταραγμένου ατόμου.
- Πιστεύετε ότι αν γινότανε να το δούμε στη τηλεόραση θα είχε καλή τηλεθέαση ;
Το ‘219 ημέρες βροχής’ είναι ένα μυθιστόρημα με πολλά πρόσωπα, γρήγορη εξέλιξη στην πλοκή του, ανατροπές και έντονες εικόνες, σχεδόν κινηματογραφικές. Θεωρώ, λοιπόν, ότι διαθέτει τα στοιχεία εκείνα που απαιτούνται για να τραβήξει το ενδιαφέρον του θεατή σε περίπτωση που γινόταν σήριαλ στην τηλεόραση ή ταινία. Φυσικά, δεν είμαι και η πλέον αρμόδια για να το κρίνω αυτό, κι ελπίζω οι ειδικοί να συμφωνούν με την άποψή μου. Μπορώ όμως να πω με βεβαιότητα ότι θα μου έδινε μεγάλη χαρά να δω τους ήρωες του βιβλίου μου ‘ζωντανούς’ είτε στη μικρή είτε στη μεγάλη στην οθόνη.
- Εσείς πως επιλέγετε ένα βιβλίο; Τι σας επηρεάζει ο τίτλος, η διαφήμιση, το θέμα;
Με επηρεάζει κυρίως το θέμα αλλά και ο συγγραφέας. Η διαφήμιση με αφήνει αδιάφορη και ο τίτλος πολλές φορές με παρακινεί να σηκώσω ένα βιβλίο από το ράφι και να διαβάσω το οπισθόφυλλο του. Αν κι αυτό το βρω δελεαστικό, θα προβώ στην αγορά του συγκεκριμένου βιβλίου. Πιστεύω όμως ότι κάπως έτσι λειτουργούν οι περισσότεροι αναγνώστες.
-Τι μπορεί να φέρει την αποτυχία σ’ ένα βιβλίο; Μήπως η προχειρότητα ;
Εξαρτάται. Αν μιλάμε για εμπορική αποτυχία, και υποθέτω σε αυτήν αναφέρεστε, τότε εκτός από την προχειρότητα η οποία σαφώς μειώνει την ποιότητα ενός βιβλίου, πιστεύω ότι παίζουν ρόλο και άλλοι παράγοντες, όπως η ‘εμπορικότητα’ του θέματος το οποίο πραγματεύεται. Υπάρχουν εξαιρετικά βιβλία των οποίων οι πωλήσεις δεν συμβαδίζουν με το λογοτεχνική τους αξία καθώς δεν ‘ενδιαφέρουν’ το ευρύ αναγνωστικό κοινό και κατ’ επέκταση δεν βρίσκουν την ανταπόκριση που τους αξίζει. Παράλληλα, στις δύσκολες οικονομικά εποχές που ζούμε, ο αναγνώστης αναγκάζεται να κινηθεί πολύ επιλεκτικά διότι δεν έχει τη δυνατότητα να ‘πειραματιστεί’ και προτιμά τους γνωστούς κι αγαπημένους του συγγραφείς. Πολλές φορές δε, και οι ίδιοι οι συγγραφείς, ειδικά αν τα βιβλία είναι ο βασικός οικονομικός τους πόρος, πιέζονται να γράψουν, επαναλαμβάνονται, και δεν καταφέρνουν να σταθούν πάντα στο επίπεδο που απαιτεί το κοινό τους. Δυστυχώς, αυτό είναι μια πραγματικότητα και ο πιο μεγάλος χαμένος είναι η λογοτεχνία.
- Αγαπάτε τους συμβολισμούς στην γραφή σας ''θάλασσα'', '' νερό'';
Ναι, μ’ αρέσουν οι συμβολισμοί διότι επιτρέπουν στον αναγνώστη να ακολουθήσει το δικό του μονοπάτι σκέψης και να δώσει μια άλλη πιθανόν ερμηνεία από τη δική μου· κι αυτό μου φαίνεται ενδιαφέρον. Επιπλέον, το νερό το θεωρώ ένα πολύ ξεχωριστό στοιχείο. Απόλυτα απαραίτητο για την επιβίωσή μας, οικείο μα και απατηλό συνάμα. Ρευστό όπως και ο χρόνος, ελίσσεται, εισχωρεί παντού. Έχει την ικανότητα να αναζωογονεί, να εξαγνίζει μα και να διαβρώνει, να σαρώνει, να πνίγει. Αυτές οι ισχυρές και αντιφατικές δυνάμεις του με γοητεύουν κι αποτέλεσαν ένα πρόσφορο έδαφος πάνω στον οποίο έστησα τις ιστορίες των βιβλίων μου.
- Υπάρχει κάποιο λογοτεχνικό βιβλίο που σας έχει συναρπάσει; Ή μήπως είναι πολλά;
Η αλήθεια είναι ότι πολλά βιβλία με έχουν συναρπάσει, υπάρχουν άλλωστε τόσοι σπουδαίοι συγγραφείς, έλληνες και ξένοι, που θα ήταν αδύνατο να μη συμβεί κάτι τέτοιο σε όποιον αγαπά τη λογοτεχνία και διαβάζει με πάθος. Συγχρόνως όμως, μου είναι δύσκολο έως αδύνατο να ξεχωρίσω και να αναφερθώ σε ένα μονάχα!
-Το να γράφετε αποτελεί πλέον μια προσωπική σας ανάγκη κι έναν τρόπο έκφρασης των σκέψεών μου και των συναισθημάτων σας ;
Ασφαλώς! Η συγγραφή ήταν πάντα ένα μεράκι και μια ανάγκη που σιγόβραζε μέσα μου και τώρα πια που τόλμησα να ασχοληθώ συστηματικά, δεν υπάρχει επιστροφή! Είναι απόλυτα λυτρωτικό να μπορώ να χάνομαι μέσα στις ιστορίες που γράφω, να φτιάχνω ήρωες και να τους παρακολουθώ να εξελίσσονται ενώ παράλληλα μου δίνεται η δυνατότητα να εκφράζω τις σκέψεις, τους προβληματισμούς και τα συναισθήματά μου μέσω αυτών.
- Κάθε γραφή είναι αυτοβιογραφική ...Μπόρχες. Συμφωνείτε με αυτό;Φυσικά και θα συμφωνήσω υπό την έννοια ότι μέσα στο έργο κάθε συγγραφέα βρίσκεται πάντα ο ίδιος. Η ψυχή, η σκέψη και τα συναισθήματα του. Δεν νομίζω ότι είναι δυνατόν κάποιος να αποκοπεί από τον εαυτό του για να γράψει μια ιστορία. Όσο κι αν διαφέρει από τους ήρωές του, η φωνή τους δεν παύει να είναι πάντα η φωνή του δημιουργού. Μέσα απ’ αυτούς ξετυλίγονται οι σκέψεις, τα ‘πιστεύω’ και οι προβληματισμοί του, όλα όσα κατά καιρούς τον απασχολούν έντονα. Όλα εκείνα στα οποία θέλει να αναφερθεί. Μπορεί να περιγράφει ‘ξένες’ ζωές, πίσω όμως από κάθε λέξη κρύβεται πάντα και αναπόφευκτα, ο συγγραφέας.
- Γράφει ο Ελύτης για την λογοτεχνία ''Η λογοτεχνία έγινε για να διορθώνει τα λάθη του θεού ή εάν όχι να δείχνει πόσο λανθασμένα συλλάβαμε την δωρεά του...''
Δύσκολα θα μπορούσε κάποιος να διαφωνήσει με τον Ελύτη, ένα τόσο σπουδαίο πνεύμα και σίγουρα όχι εγώ. Οι σκέψεις που μου δημιουργεί η συγκεκριμένη ρήση είναι ότι η λογοτεχνία, ένα από τα πολλά δώρα του θεού προς τον άνθρωπο, δίνει τη δυνατότητα τόσο στον συγγραφέα όσο και στον αναγνώστη να σκεφτεί, να προβληματιστεί και να συνειδητοποιήσει πόσο λάθος εκλαμβάνουμε τα περισσότερα πράγματα στη ζωή, να αναλογιστούμε τις πράξεις και τη στάση μας κι αν είμαστε τυχεροί να βελτιωθούμε όπου και όσο μπορεί ο καθένας από μας.
-Έχετε κάποιους καινούργιους ήρωες έτοιμους για το καινούργιο σας βιβλίο ή ακόμα τριγυρνούν στο μυαλό σας οι ήρωες της «βροχής»;
Για να είμαι ειλικρινής, ακόμη τριγυρνούν στο μυαλό μου οι ήρωες της «βροχής». Μου είναι αρκετά δύσκολο να τους αποχωριστώ διότι έχω ζήσει πολύ καιρό μαζί τους, τους έχω αγαπήσει, συμπονέσει και γνωρίσει σε βάθος.
Παράλληλα όμως, έχουν αρχίσει να με ‘επισκέπτονται’ και καινούργια πρόσωπα, απαιτώντας επιτακτικά να ασχοληθώ μαζί τους! Και τον τελευταίο καιρό νιώθω όλο και πιο έντονα ότι πρέπει σιγά-σιγά να τους αφιερώσω την αμέριστη προσοχή μου.
ΠΗΓΗ: http://www.cretalive.gr/culture/view/megalos-chamenos-h-logotechnia/210277
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου