Κυριακή 26 Οκτωβρίου 2014

Από την πλευρά του αναγνώστη... η Μαρία Κουλούρη και η Fani kou γράφουν για το 219 ημέρες βροχής

Τα σχόλια και οι κριτικές για το '219 ημέρες' βροχής συνεχίζονται και ευχαριστώ πολύ τη Μαρία κουλούρη και τη Fani kou που μοιράστηκαν μαζί μου τις απόψεις τους.

της Μαρίας Κουλούρη
Από την πλευρά του αναγνώστη ...το βιβλίο ΄΄ 219 ημέρες βροχής ΄΄ της Αφροδίτης Βακάλη!
Όταν είδα για πρώτη φορά τον τίτλο και τη φωτογραφία του εξωφύλλου, δεν ήξερα καν την κ.Βακάλη, ούτε είχα διαβάσει το πρώτο της βιβλίο.
Αναρωτήθηκα ..γιατί 219 και όχι 218 ή 220 ημέρες ; γιατί μονός αριθμός και όχι ζυγός; Το βλέμμα μου στάθηκε πολύ ώρα στο εξώφυλλο . Μεγέθυνα τη φωτογραφία και μελέτησα και την παραμικρή λεπτομέρεια επάνω του. Διαβάζοντας την περίληψη και τις δέκα πρώτες σελίδες του βιβλίου , ήξερα πως θα με άγγιζε. Πριν ακόμη κυκλοφορήσει!
Δεν ήξερα όμως πόσο θα με γοήτευε..
Δεν ήξερα πόσες φορές θα μ΄έκανε να σταθώ και να σημειώσω .. να αναρωτηθώ , να συγκινηθώ..
Ένα ανεβοκατέβασμα συνεχές τα συναισθήματά μου.. ένα χάλι ο σελιδοδείκτης μου..
Τρεις ενότητες !
΄΄μια άνοιξη που κόβει σαν λεπίδι ΄΄
΄΄ πάθος της ψυχής το άχθος ΄΄
΄΄παράξενα που ισορροπεί ο κόσμος ΄΄ .
Τρεις ξεχωριστές ενότητες κι όμως δεμένες άρρηκτα μεταξύ τους. Δεμένες με μια γραφή λιτή, τρυφερή , γλυκιά, εκφρασμένη με μικρές προτάσεις, μια γραφή ιδιαίτερη ,αυτή της συγγραφέως.
Η κ.Βακάλη στήνει μια ιστορία μέσα σε μια έντονα νουάρ ατμόσφαιρα , σκιαγραφεί χαρακτήρες, τους σμιλεύει , τους δίνει ζωή αναλύοντας ταυτόχρονα και τις πιο μικρές ακρούλες της ψυχής τους.
Ταμπλώ βιβάν και όχι απλώς φόντο πίσω τους , η βροχή.
Πρωταγωνίστρια κι αυτή με τον τρόπο της.
Πέφτει συνεχώς , άλλοτε σιγανά , άλλοτε δυνατά και μαζί της πέφτουν και απογυμνώνονται ψυχές ανταριασμένες ή σκοτεινές .. Ψυχές που ψάχνουν μια διέξοδο, που ψάχνουν μια γαλήνη και άλλες ημερεύουν , άλλες εξαγνίζονται και άλλες προχωρούν στο σκοτεινό τους δρόμο.
Ήρωες πολλοί, άνθρωποι του μικροαστικού ιστού της κοινωνίας μας . Άνθρωποι απτοί, καθημερινοί ..σαν την Σταυρούλα την Κλειώ, τον Άγγελο, την Φωφώ , την Καλλιρρόη, τον Νικήτα, την Λουκία , τον Θρασυβουλίδη, τον αστυνόμο Σκιαδά . Ανάμεσά τους παιδιά .
Παιδιά και .. βόλοι.
Βόλοι πράσινοι, βόλοι γαλάζιοι, βόλοι διάφανοι. Βόλοι που φέρνουν τη χαρά, τη λαχτάρα αλλά και τη δικαίωση, την κάθαρση.
Το τέλος έρχεται καταλυτικό, ξεπλένοντας σαν εξαγνιστική βροχή κάθε τι που ρυπαίνει και μολύνει τα μάτια μας και τη ψυχή μας. Έρχεται καταιγιστικό και παρασέρνει και αποκαθιστά όσα ο νόμος δεν μπόρεσε να κάνει.
Ένα μέρος του όμως αφήνεται στη φαντασία, του κάθε αναγνώστη . Να το πλάσει όπως εκείνος το βλέπει, να το συνεχίσει όπως εκείνος το επιθυμεί και να αλλαχτεί - γιατί όχι - την επόμενη φορά που θα κρατήσει στα χέρια του αυτό το βιβλίο.
Γιατί... ένα είναι σίγουρο! Το βιβλίο αυτό θα ξαναδιαβαστεί!
Afroditi Vakali πολλά και καλά τα ταξίδια του! Το αξίζει.
υ.γ. Δεν θα μπορούσα να μην παινέψω την επιλογή της φωτογραφίας του Dragan Todorovic που ανήκει στην κ.Χρυσούλα Μπουκουβάλα, από ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ - PSICHOGIOS PUBLICATIONS!

της FANI KOU
ΧΘΕΣ ΒΡΑΔΥ ΤΕΛΕΙΩΣΑ ΤΗΣ ΒΑΚΑΛΗ ΤΟ 219 ΜΕΡΕΣ ΒΡΟΧΗΣ ΒΡΕΧΕΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗΝ ΕΠΑΡΧΙΑΚΗ ΠΟΛΗ ΑΣΤΑΜΑΤΗΤΑ ΜΕΣΑ ΣΑΥΤΗ ΤΗ Ν ΥΓΡΑΣΙΑ ΚΑΙ ΣΚΟΤΕΙΝΙΑ ΑΡΧΙΖΟΥΝ ΟΙ ΦΟΝΟΙ ΦΟΝΟΙ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟΙ ΓΙΑΤΙ ΧΑΝΟΝΤΑΙ ΜΙΚΡΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΙΟΣ ΑΣΥΝ ΕΙΔΗΤΟΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟΣ ΕΧΕΙ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΝΑ ΑΦΑΙΡΕΙ ΖΩΕΣ ΜΙΚΡΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΑΝΑΣΤΑΤΩΝΕΤΑΙ Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΕ ΑΔΙΕΞΟΔΟ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΟΥΜΕ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΤΩΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΩΝ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΠΟΥ ΧΑΘΗΚΑΝ ΤΙ ΣΥΝΔΕΕΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΕ ΤΟ ΔΟΛΟΦΟΝΟ? ΕΙΝΑΙ ΕΚΔΙΚΗΣΗ ? Η ΜΗΠΩΣ ΟΧΙ Ο ΘΕΟΣ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΑΔΙΚΙΑ ? ΚΑΘΕ ΣΕΛΙΔΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ ΕΙΚΟΝΑ ΝΙΩΘΕΙΣ ΟΤΙ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΕΙΣ ΤΟΥΣ ΦΟΝΟΥΣ ΑΠΟ ΚΟΝΤΑ ΝΙΩΘΕΙΣ ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΤΩΝ ΔΙΚΩΝ ΤΟΥΣ ΣΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ ΝΑ ΦΩΝΑΞΕΙΣ ΝΑ ΓΙΝΕΙΣ ΤΙΜΩΡΟΣ ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΙΣ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΣΥΜΠΑΣΧΕΙΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ Η ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΟΣΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΣΑΝ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΟ ΦΡΟΝΤΙΣΕ Ο ΘΕΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΛΗΣΜΟΝΕΙ ΚΑΙ ΦΡΟΝΤΙΖΕΙ ΝΑ ΑΠΟΔΩΘΕΙ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΕΙΜΑΙ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΜΕΝΗ ΑΠΟ ΤΗ ΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΣ ΒΑΚΑΛΗ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ

1 σχόλιο: